ضریب هوشی

ضریب هوشی:

ذهن نیز مانند جسم با پرورش و تمرین می تواند به قدرتی شگرف دست یابد.

چیزی که موجب تفاوت انسانها در بهره وری از قدرت ذهنشان می شود یکی استعداد است ودیگری علاقه.  البته علاقه نیز همیشه  مساوی با استعداد نیست.

ضریب هوشی انسان در همه علوم یکسان نیست. ممکن است شخصی در یک علم دارای نبوغ ودر علم دیگر کند ذهن محسوب شود که البته بین این مقوله با عقب افتادگی ذهنی نیز فرق است.  کند ذهنی ،یعنی ضعف در توان  یاد گیری و عقب افتادگی  ذهنی یعنی  ضعف یا عدم توان در تجزیه و تحلیل .عقب افتاده ذهنی به کسی  گویند که قوه عقل ودرک و تشخیص او با سن وی اختلاف قابل توجه دارد، یعنی  رشد هوش و عقل او در طفولیت متوقف شده و فقط به رشد جسمی ادامه داده .

فرق بین انسان وحیوان ، ونیز انسان عادی وعقب افتاده در این نکته است که انسان هم قدرت تصور وهم ترکیب و تحلیل دارد ولی در حیوان فقط تصویر وغریزه  حاکم است. او تصاویر را تنها می تواند در حد غریزه ترکیب کرده یا مورد  تحلیل قرار دهد .درکودک و نیز انسان عقب افتاده نیز همین گونه است. بنابراین عقب افتادگی  ریشه در دو چیز است:1- عدم توان ارتباط منطقی بین اطلاعات وسردر گمی بین آنها2-اختلال بین اطلاعات( درست مثل حالت قفل کردن کامپیوتر وبالا نیامدن آن) .پس ضریب هوشی عبارت است از مقدار قدرت  عمق دادن وتحلیل بین تصورات. این ضریب در حیوانات وانسانهای عقب افتاده و یک نوزاد تقریبا یکی است( یعنی زیر عدد چهل).

ضریب هوشی بالا به معنی  توانایی برتر در حفظ و اندوخته کردن دانستنیها نیست بلکه توانایی بالا در تحلیل و تجزیه است .پس ممکن است یک انسان نابغه از لحاظ قدرت حفظ کردن مانند یک فرد معمولی باشد.

مغز یک نظام مرتبط و هماهنگ است بنابراین جنون زمانی ایجاد می شود که مغز از سازماندهی بین اطلاعات ودر نتیجه دستور مناسب در می ماند درست مثل قفل کردن یک کامپیوتر.در این صورت اطلاعات  روی هم به قدر کوه انباشته می شود وشخص دائم در میان آنها غوطه می خورد بدون آنکه از ارتباط صحیح ومنطقی بین اطلاعات بر خوردار باشد وقدرت تفکیک وتنظیم بین آنها را داشته باشد.